"تو کرونا ، برو خونه!"

بلوغ: هر چیزی بهتر از کلاس است

من کلاس خودم را "پر جنب و جوش" توصیف می کنم. از آنجا که تعطیلات تابستان به پایان رسید ، دانش آموزان کلاس 6 من "دانش آموزان بزرگ" بودند. در بیشتر ایالات دیگر فدرال ، کودکان قبلاً در دبیرستان تحصیل می کردند. در برلین این آخرین کلاس در دبستان است. در کلاس 6 بسیار جالب توجه است ، درس ها بخشی از زندگی همه نیستند. در عوض ، TikTok و بیش از همه دوستان.

از زمان کرونا ، این کلاس 6 دیگر "پر جنب و جوش" نیست ، بلکه برای من چالش برانگیز است. کرونا فرصت های بیشتری را برای گسترش ناآرامی در کلاس فراهم می کند. آنچه را که قبل از کرونا نمی گفتم ، امروز باید اظهار نظر یا مجازات کنم:

• پاک کن یا جوهر را از کودکان دیگر قرض بگیرید
• دستان خود را نشویید
• می خواهید غذا را با یکدیگر عوض کنید
• "اشتباه" عطسه کنید ، یعنی در دست بجای  بازو
• خیلی نزدیک به هم دیگر بنشیند
• به هر شکلی قوانین بهداشتی را نقض کنید

هرکسی که قبلاً دلقک کلاس بود اکنون از قدرت بیشتری برای کار برخوردار است

چند روز پیش کودکی دستمال های خود را روی میز کناری جمع کرد در حالی که کودک بیرون کار می کرد. وقتی دوباره برگشتند و دستمالهای دست دوم را کشف کردند ، فکر کردن دروس به مدت 5 دقیقه غیرممکن بود ، صدای خروش بسیار زیاد بود ، ضد عفونی میز آنقدر طول کشید. در آخر این یک شوخی احمقانه بود و دستمال ها فقط در آب خیس شده بودند.

چنین جوک هایی که ممکن است بدون همه گیری تاج خنده دار باشد ، اکنون تهدیدی برای کودکان به حساب می آید.

هرکسی که عطسه کند خونسرد است یا اذیت می شود

در عین حال ، من همچنین پویایی های بد گروهی مانند زورگویی را نیز مشاهده می کنم. در گذشته ، کودکان با "احمق" ، "احمق" یا "احمق" به یکدیگر توهین می کردند. امروز بیشتر شبیه "تو کرونا"

اگر کودک چند بار در روز عطسه یا سرفه کند ، کودکان دیگر از آنها اجتناب می کنند. در چنین حالتی چند روز پیش ، همه کودکانی که کنار کودک مورد نظر نشسته بودند ، می خواستند منتقل شوند. سپس کل کلاس می خواست تصمیم بگیرد که چه کسی اجازه دارد در کلاس بماند و چه کسی اجازه ندارد.

گاهی اوقات برای من دشوار است که درک کنم که آیا چنین رفتاری بیشتر ناشی از ترس خودشان است یا اینکه یک کودک می خواهد کودک دیگر را کنار بگذارد.

و سپس سازندگان مزخرف هستند که از این لحظه برای جعل سرفه و عطسه استفاده می کنند. این کودکان می خواهند برای شستن دستانشان فرستاده شوند تا مجبور به پر کردن برگه های کار "زمان گذشته به زبان آلمانی" نشوند. آنها سپس دوباره احساس خنکی می کنند و به خاطر عطسه مسخره شان قهرمانانه جشن گرفته می شوند.

 راه حل: دلسوزی و حرف زدن

من دوست دارم تدریس کنم ، با چالش یا بدون آن. درست مثل پدر و مادر بودن ، معلم بودن یادگیری مادام العمر است. در مراحل دشوار و پرتنش ، به من کمک می کند تا صریح و صادقانه با کودکان صحبت کنم. من می خواهم به آنها انتقال دهم که دوست دارم آنها را درک کنم. در عوض ، شما باید درک کنید که برخی از قوانین اساسی باید دنبال شوند.

به عنوان والدین ، اگر در کلاس مشکلی وجود داشته باشد ، چه کاری می توانید انجام دهید؟

بعنوان پدر و مادر ، شما البته فرزند خود را بهتر می شناسید و می توانید رفتار کودک خود را تفسیر کنید. اگر متوجه شدید که فرزندتان در کلاس احساس ناراحتی یا اضطراب می کند ، به عنوان مثال به دلیل اینکه بچه های دیگر خیلی نزدیک می شوند یا مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ، گزینه های زیر را دارید:

• جلسه ای با معلم ترتیب دهید یا نامه ای برای معلم بنویسید
• با سخنگوی والدین تماس بگیرید
• در موارد اضطراری ، جلسه ای را با مدیریت مدرسه ترتیب دهید

به هر حال: در طی همه گیر شدن کرونا ، جلسه اولیاو مربیان یا اصلاً برگزار نمی شوند یا فقط به شکل بسیار کاهش یافته ای برگزار می شوند. حتی در این صورت ، مهم است که به شما به عنوان والدین اجازه دارید نگرانی ها و احساسات خود را بیان کنید.

نتیجه گیری: من یکی از مهمترین وظایف خود را توجه به قدردانی و تعامل اجتماعی خوب می دانم. باکرونا یا بدون آن. من به حساسیت بیشتری احتیاج دارم تا بتوانم همه ترس ها ، نگرانی ها ، بلکه توهین ها را به درستی تجزیه و تحلیل کنم و واکنش مناسب نشان دهم. یک تنش اساسی نیز می تواند به دلیل کرونا در کودکان احساس شود ، که به سرعت به صورت تحریک یا مشاجره تخلیه می شود. به همین دلیل بسیار مهم است که مدارس و خانواده ها در تماس باشند تا بتوانند چالش ها را با یکدیگر تقسیم کنند و با هم راه حل پیدا کنند.

منتشر شده در 29.09.2020