عدالت جنسیتی در طول بحران Corona

اخیراً یکی از این پایان نامه ها در مباحث عمومی شنیده می شود: در جریان بحران کرونا ، این زنانی بودند که کار خانواده را تحمل می کردند و چرخه برابری به سالها بر می گردد. جامعه‌شناس Jutta Allmendinger ، رئیس مرکز علوم برلین (WZB) یکی از اولین ، اما به هر حال یکی از بلندترین مدافعان این پایان نامه بود. مطالعه WZB در مورد تاج روزمره نشان می دهد كه بیش از 20 درصد از مادران ، اما كمتر از 20 درصد از مردان ، ساعات اشتغال كافی خود را كاهش داده اند. از زمان بسته شدن مراکز مهد کودک و مدارس ، رضایت شغلی و زندگی زنان بیش از مردان کاهش یافته است.

علاوه بر این ، به اصطلاح "مطالعه كرونا" از دانشگاه مانهایم به این نتیجه می رسد كه تقریباً در بیش از نیمی از خانوارهای مورد بررسی ، مراقبت از كودك توسط زنان صرفاً انجام می شود. مقداری که کمی افزایش یافته است. در یک چهارم خانواده ها ، هر دو والدین این وظیفه را به اشتراک می گذارند یا مرد آن را به تنهایی انجام می دهد. با افزایش درآمد ، نسبت والدینی که مراقب فرزندان در کنار هم هستند ، افزایش می یابد. طبق مطالعه دوم ، اختلاف خالص بین زن و مرد در حدود یک چهارم است. با این حال ، باید در نظر داشت که اگر تعداد زیادی از زنان مجرد که به تنهایی از فرزندان مراقبت می کنند ، اختلاف حتی بیشتر شود. مخصوصاً برای زنان و مردان مجرد ، بار مضاعف در زمان تاج و تخت ، یک "سوار جهنم" است که بسیاری را به لبه تاب آوری سوق می دهد - اگر فراتر نباشد. نتایج حاصل از انستیتوی علوم اقتصادی و اجتماعی بنیاد هانس باکلر نشان می دهد که در خانوارهایی با حداقل یک کودک زیر 14 سال ، 27 درصد از زنان ، اما تنها 16 درصد از آقایان ، ساعت های کاری خود را برای اطمینان از مراقبت از کودکان کاهش داده اند. این اختلاف برای خانوارهایی که درآمد پایین یا متوسط دارند بیشتر است ، بیشتر به دلیل بیشتر حقوق و دستمزد مردان.

بنابراین هر سه مطالعه نشان می دهد كه كرونا نابرابری جنسیتی را تشدید كرده است. برخی از زنان ادعا می کنند که در آلمان چرخ برابری به دهه های قبل بازمی گردد ، احتمالاً به دهه 50 باز می گردد. چنین تز واضح برای جلب توجه رسانه ها مفید است ، اما جای سوال دارد که آیا این واقعاً منعکس کننده وضعیت فعلی است یا خیر.

اگر آلمان به دهه 50 یا حتی دهه 1970 باز می گشت ، اشتغال زنان در زمان کرونا احتمالاً به میزان قابل توجهی پایین تر از امروز خواهد بود. در دهه 1970 ، زنان آلمان غربی بیشتر زنان خانه دار بودند. به زنان شاغل توجه مهمی صورت گرفت و فرزندانشان دوست داشتند كه از آنها به عنوان "فرزندان كلیدی" یاد شوند ، زیرا به آنها احتیاج داشت - كه به طور واضح در گردنشان آویزان است - هنگام ورود به مدرسه از خانه باز كنند. حضور در مهدکودک یک پدیده حاشیه ای بود. در آلمان شرقی آن زمان کاملاً متفاوت بود ، زنان حداقل تا حد زیادی برابر بودند و مهدکودک ها نیز طبیعی بودند. من به عنوان مردی که در عمیق ترین غرب آلمان ، در مرز هلند بزرگ شده ام ، نمی توانم قضاوت کنم که آیا برابری جنسیتی واقعی وجود داشته است یا خیر.

اوضاع به گونه ای نیست که امروز ، حتی اگر زنان بیشتر کارهای خانوادگی را انجام دهند و حتی ممکن است سهم آنها در زمان کرونا افزایش یافته باشد. مطالعه SOEP Covid-19 امکان مقایسه مستقیم بین تقسیم کار خانوادگی در زمان کرونا با سال قبل را فراهم می آورد. براساس این مطالعه ، زنان نیز سهم بالاتری نسبت به مردان دارند (3/5 ساعت در مقابل 2 ساعت) ، اما زنان و مردان کار بیشتر را در دوره تاج تقسیم کردند. این امر به وضوح با تز فوق در مورد بازگشت به برابری در هزاره گذشته مغایرت دارد.

با این حال ، اعتراف می کنم که انتظار نمی رفتم مردان در این کار در کارهای خانوادگی شرکت کنند و تقریباً "به همان اندازه" در کارهای بیشتر.

نکته آخر این است که مردان بیشتر از گذشته در کارهای کرونا در کارهای خانوادگی شرکت می کنند. با این حال ، برای جبران خسارتهایی که هنوز مردان داریم ، کافی است و زنان خود را بیشتر تسکین می دهیم.

بنابراین تعجبی آور نیست که زنان وضعیت فعلی را بسیار چالش برانگیزتر از مردان بدانند و به طور کلی از رضایت کمتری برخوردار باشند (مطالعه SOEP Covid-19). همچنین جالب است که کودکان به میزان نارضایتی کمی پایین تر کمک می کنند. به عبارت دیگر ، در زمان کرونا ، پدر و مادر به رغم همه استرس ، بطور متوسط نسبت به سایر افراد ، به خصوص به عنوان خانواده های مجرد ، شادتر هستند. اما این منتفی نیست که بسیاری از والدین "چرخ را بطور گسترده چرخانند".

با توجه به تأثیرات طولانی مدت ، جنبه های مختلفی باید در نظر گرفته شود: حتی اگر بحران اقتصادی و مالی مداخله کمتری را در زندگی کار نشان دهد ، به وضوح نشان می دهد که از آن زمان اشتغال زنان بهبود قابل توجهی یافته است و بیکاری کمتری دارند. نسبت به مردان متأثر است - اما نرخ اشتغال هنوز پایین است. با این حال ، رشد اشتغال به ویژه در بخش های اقتصادی تحت سلطه زنان (FiBS 2020 ، سال گذشته) وجود دارد.

کمک هزینه والدین تا جبران خسارت کارهای خانوادگی انجام شده ، بلکه باعث از دست رفتن درآمد نیز می شود. من فکر می کنم این تقاضا موجه است. با این حال ، در عین حال ، نباید با این واقعیت کنار بیاید که زنان باید از کار خود صرفنظر کنند ، زیرا کمک هزینه والدین اکنون در اختیار آنها قرار گرفته است. زیرا این دقیقاً در جایی است که احتمال برگشت چرخ به عقب بیشتر وجود دارد. هرچه والدین - زن و مرد - بیشتر (که مجبور به مشارکت عادی در زندگی کار هستند و به همین دلیل در مقایسه با کارمندان فاقد فرزندان در دسترس کارفرمایان قرار می گیرند ، بیشتر ریسک بیشتری برای متقاضیان بی فرزند فراهم می کنند). در این حالت ، ممکن است از نظر برابری جنسیتی ضعف بسیار قوی تری داشته باشد.

دکتر. دیتر دومن یک کارفرما و پدر است و در دوره کورونا عمدتا مسئول دفتر خانه پسر 18 ساله بود. همسر وی در یک منطقه از نظر سیستماتیک مهم کار می کند. در "زندگی عادی" او یک تحلیلگر ، متفکر جانبی ، بینایی است و به عنوان مالک و مدیر موسسه تحقیقاتی فیبر برای آموزش و اقتصاد اجتماعی (www.fibs.eu) و شریک مدیریت FiBS ElternHotline gGmbH (www.ElternHotline.de) ، همچنین یک کارآفرین اجتماعی است.

منتشر شده در 24.06.2020