Tartışmalı soru: okullar açık mı yoksa okullar kapalı mı?

Başlangıç durumu: Mevcut enfeksiyon süreci

Ülke çapında enfeksiyonların sayısı yüksektir ve tüm Batı Almanya federal eyaletleri ile Berlin ve Saksonya - mecazi anlamda - neredeyse tamamen kırmızıdır, yani son 7 gün içinde 100.000 kişi başına en az 51 yeni vaka görülmüştür. Sadece Doğu Almanya'nın Brandenburg ve Mecklenburg-Batı Pomerania eyaletlerinde ve ayrıca Schleswig-Holstein'da görülme sıklığının 100.000 kişi başına 50 vakanın altında olduğu daha büyük alanlar var. Diğer federal eyaletlerde yalnızca birkaç bölge vardır.

Değerler hala - ve daha küçük çocuklarda: önemli ölçüde - yetişkinlerden daha düşük olsa bile, enfeksiyon insidansı çocuklar ve ergenler arasında da keskin bir şekilde artmaktadır (Enfeksiyon insidansı, değerler hala - ve daha küçük çocuklarda: önemli ölçüde - yetişkinlerden daha düşük olsa bile çocuklar ve ergenler arasında da keskin bir şekilde artmaktadır.). Çocuklarda ve ergenlerde enfeksiyon sıklığı, bir ila iki hafta arayla 20 ila 49 yaşındaki yetişkinlerin gelişimini takip eder. Bu, bir ila iki hafta içinde, karşılık gelen yaş grubundaki 100.000 çocuk başına bugün yetişkinler arasında olduğu gibi enfekte olacağı anlamına gelir.

Siyasi kararlar

Ekim ayının sonunda, Federal Şansölye ve federal eyaletlerin başbakanları, okulların mümkün olduğu kadar uzun süre açık kalmasına karar verdi. Aile ve iş uyumuna ve çocuklara ve gençlere evde tekrar bakılması gerektiğinde şirketler üzerindeki etkilerine özellikle vurgu yapıldı. O zaman ebeveynler giderek daha fazla çalışamayacaktı. Bununla birlikte, birçok çocuk ve gencin normal sınıf eğitiminden önemli ölçüde daha az öğrendiği ilk kilitlenmenin eğitimsel ve sosyo-politik sonuçlarına da atıfta bulunulmuştur.

Ayrıca, kültür bakanlıkları ve eyalet hükümetleri, enfeksiyon sayısında beklenen artışa nasıl tepki vereceklerine dair yaz aylarında adım adım planlar oluşturdu. İnsidans düşükse dersler normal çerçevede yapılmalıdır; değerler yükselirse, cebri havalandırma ve maske kullanımı (farklı yaş grupları için) çocuklar ve öğretmenler için mümkün olan en düşük riski sağlar. İş yükü yüksekse, dersler ayrı öğrenme gruplarında ve / veya karma derslerde yapılmalıdır. Okul kapanışları son çare idi ve öyle.

Bu adım adım planlar, ilke olarak Robert Koch Enstitüsü'nün tavsiyelerine karşılık gelir. Buna göre, sınıflar 100.000 ülke sakini başına en az 50'lik bölgesel bir vakadan azaltılmalıdır. Ayrıca gerekirse tüm yaş grupları için gerekirse kısa süreli okul kapatmanın gerekli olup olmadığı kontrol edilmelidir..

Politikacılar kendi adım adım planlarını veya RKI'nin tavsiyelerini takip edecek olsalardı, bu arada okullar, büyük ölçüde kapatılmasa bile, en azından daha küçük sınıflarla dönüşümlü modda neredeyse ülke çapında faaliyet göstermelidir. Bunun yerine, okulların pandemik itici güçler veya sıcak noktalar olmadığı düzenli olarak vurgulanmaktadır. En azından RKI artık bu değerlendirmeyi kayıtsız olarak paylaşmıyor.

Günlük okul hayatında Corona

Günlük okul yaşamında, mevcut enfeksiyon süreci bireysel öğrencilerin (veya öğretmenlerin), aynı zamanda tüm grupların, sınıfların ve hatta okulların geçici olarak karantinaya alınması anlamına gelir. Güncel basında çıkan haberlere göre, 300.000'den fazla öğrenci ve 30.000 öğretmenin karantinada olduğu söyleniyor. Bu, öğrencilerin yaklaşık% 3'ü ve öğretmenlerin% 4'ü olacaktır (Basın raporları). Ancak, bazı ülkelerdeki şeffaflık eksikliği nedeniyle bu rakamların doğru olup olmadığı doğrulanamamaktadır. Bu rakamların çok yüksek olduğuna inananlar var.

Ebeveynlerin çocukların okula gidip gitmeyeceğine karar verebilecekleri federal eyaletlerden, öğrencilerin yüzde 95'inden fazlasının hazır olduğu bildirildi.

Karantina veya diğer korona ile ilgili kaçırılan derslerden etkilenen öğrencilerin bu süre zarfında dijital ders alıp almadıkları belirsizliğini koruyor. Değilse, öğrenme riski bireyselleştirilir ve haksız koşullar yaratılır - eğitim bakanlarının kaçınmak istediği bir şey ve enfeksiyon sürecinin aslında gerektirdiği alternatif derslere geçiş neden zaten engellendi. Bu okul yılının sonunda final sınavları olsaydı, adaletsizlik özellikle büyük olurdu. Sonuçta, lise diploması olmayan birçok öğrenci, nitelikli eğitime geçişte zaten büyük sorunlar yaşıyor. Mevcut durum, özellikle sosyal açıdan dezavantajlı ailelerden gelen gençler için bu sorunu daha da kötüleştirecektir. Corona kuşağı olmakla tehdit ediyorsun.

Soru, politikacıların neden kendi yönergelerini daha tutarlı bir şekilde takip etmedikleri.

Çatışmada ebeveyn çıkarları

Ebeveynler mevcut duruma çok farklı ve bazen kutuplaştırıcı taleplerle tepki veriyorlar: Ebeveynlerin yardım hattı tarafından yapılan anket, şu anda ebeveynliğin ne kadar bölünmüş olduğunu açıkça ortaya koydu (Ebeveyn yardım hattı anketi). Bir yanda her ne pahasına olursa olsun okulları açık tutmak için mücadele eden ebeveynler var. Çocuklarda ve bazı gençlerde görülme sıklığının o kadar düşük olduğunu ve okulları kapatmak için hiçbir neden olmadığını görüyorlar. Bazen çocukların mümkünse maske takmamaları gerektiği bile vardır.

Bu iki noktanın ötesinde, hangisinin - diğer değerlendirmeler veya görüşler gibi - elbette mükemmel bir şekilde tartışabileceği, pek çok - muhtemelen çoğu - ebeveyn ilk kapsamlı tecrit sırasında büyük bir yük yaşadı ve bundan korktu. tekrar ediyor.

Öte yandan, okulların bir an önce kapatılması için baskı yapan ebeveynler var çünkü genel insidans kendileri için çok yüksek ve çocukları için sağlık riski çok büyük. Onların fikirlerine göre, okullar ancak enfeksiyon oranı sakinleştiğinde yeniden açılmalıdır.

Hem iki karşıt görüşün ebeveynleri hem de kendilerini ikisinin arasında konumlandıranlar, güncel olayları ve kendileri ve çocukları için sonuçlarını çok farklı değerlendiriyorlar. Çoğunlukla çok farklı çerçeve koşulları (partner veya evli, bekar ebeveyn yaşama; iş durumu ve insanlar arasındaki dağılım, vb.) Çocukları ve kendileri için sağlık riski değerlendirmelerinde rol oynar.

Eğitim ve / veya sağlık

Aile ve iş uyumluluğunun yanı sıra sağlık riski üzerindeki etkilerine ek olarak, olası bir kilitlenmenin okul performansı ve çocukların öğrenme gelişimi üzerindeki etkileri, ebeveynlerin, öğrencilerin, politikacıların vb. İlgili değerlendirmelerinde önemli bir rol oynar.

Hem eğitim araştırmacıları hem de gazeteciler, farklı deneysel temellere ve değerlendirmelere dayalı olarak olası bir okul kapanmasının olumsuz sonuçlarını vurgulamaktadır. İçerik ve deneysel kanıtlar açısından çok şey temelde anlaşılabilir olsa da, öğrenme süreçlerine bakış bazen biraz teknokratik veya eski moda görünebilir. Gelecek için pek sürdürülebilir olmayan (Alman) okul sisteminin rolü de biraz abartılmış görünüyor.

Okulların tam ve uzun vadeli olarak kapatılmasının bir diğer riski, artık sınıf arkadaşlarını ve arkadaşlarını görmedikleri veya onları nadiren gördükleri için çocukların ve gençlerin uzun vadeli izolasyonudur. Günümüz çocuklarında ve ergenlerinde bile, sanal temas genellikle yüz yüze görüşmelerin yerine geçememektedir. Son kilitlenmeden sonra olduğu gibi, nadiren bu kadar çok çocuk okulu tekrar dört gözle bekledi.

Eğitim açısından olduğu kadar sağlık açısından da, melez model veya hibrit öğretim olarak da bilinen alternatif dersler iyi bir uzlaşma olabilir. Öğrenmeyi ve düzenli iletişimi öğrenciler, öğretmenler ve ebeveynler için sağlık risklerini azaltmakla birleştirir. Bu alternatif modelde, öğrenciler arasındaki oturma mesafesini artırmak ve enfeksiyon riskini azaltmak için sınıflar bölünmüştür. Aynı zamanda, öğrenme süreci kısmen öğrenme grubunda ve kısmen evde gerçekleşir - dönüşüm modeli, sınıf ve sınıf öğretiminin olumlu özelliklerini proje odaklı ve bireyselleştirilmiş öğrenme ile birleştirir.

Siyaset neden tutarlı davranmıyor?

Bununla birlikte, iki önemli "zayıflık" vardır: Birincisi, hem hibrit hem de uzaktan öğrenmede, çoğu öğrenci ve öğretmenlerin teknik altyapılarına ve dijital becerilerine bağlıdır. Alman eğitim politikası, sadece son yıllarda değil, son aylarda da uygun teknik ve (medya) eğitim gereksinimlerini yaratmada başarısız oldu. Öğretmenler ve öğrenciler için altyapıya veya yeni son cihazlara neredeyse hiç yatırım yapılmadı ve öğretmenler için neredeyse hiç ileri eğitim yoktu. Bunun yerine, her zaman sadece elinize ne kadar para almak istediğiniz söylenirdi, ki bu paranın çoğu henüz harcanmamıştı. Ne yazık ki, ilerlemenin şok edici derecede küçük olduğu söylenmelidir. Ayrıca ve özellikle bu sonbaharda öngörülebilir bir pandemik gelişme bakış açısıyla.

Ve eğitim bakanlıklarının ayaklarına düşen tam da bu küçük ilerlemedir: aslında, yüz yüze öğretime bağlı kalmak zorundadırlar çünkü ne okullar, ne öğretmenler ne de dezavantajlı ailelerin öğrencileri bile daha dijital odaklı öğretimi uygulamak için yeterince olanaklı değildir. Bu özellikle gramer okulunun dışındaki okul türleri için geçerlidir.

İkinci olarak, dönüşümlü dersler, ebeveynlerin mesleki gereksinimleri ile kolayca bağdaştırılamaz. Özellikle küçük çocuklar evde tek başına kalamazlar. Burada da son birkaç ayın başarısızlıkları siyasetin ayağına düşüyor.

Siyaset şimdi harekete geçmeli - daha fazla zararı önlemek istiyorsa

Kanımca çocuklar ve ergenler arasındaki enfeksiyon sayısı artmasa bile yüksek kalacaktır. Mevcut eğilimin kısa vadede tersine dönmesi veya okulların normal modda çalışmaya devam etmesini sağlayacak kadar düzleşmesi olası değildir. Politik baskının en geç, ilk okullar “gerçek bir sıcak nokta” haline geldiğinde veya 100.000'de 200 veya 250 enfekte çocuk puanı aşıldığında çok güçlü hale gelme olasılığı yüksektir.

Politikacılar bu nedenle tüm okullarda geçiş modelini uygulamalı ve aynı zamanda okulun kapalı olması nedeniyle çalışma saatlerini azaltmak zorunda kalan ebeveynler (bölümler) için Corona ebeveyn parası getirmelidir. Bu Corona ebeveyn ödeneği, büyük ölçüde ücret açığını kapatmalı ve kısa çalışma ödeneği veya benzeri düzenlemelere dayanmamalıdır. Çalışma saatlerindeki bu sınırlı azalma, ebeveynleri ve özellikle anneleri çalışma sürecinde tutmakta ve (umarız) işverenlerin işe alım sırasında eski kalıplara geri dönmesini ve kadınları dezavantajlı duruma düşürmesini engellemektedir.

yayınlandı 13.02.2022