Editör ekibi kendini tanıttı

Yanan dairenizden bir nesneyi kurtarabilseydiniz, ne olurdu ve neden?

Yalda Hannah Franzen: Dizüstü bilgisayarımı yanımda götürürüm, çünkü şu anda yazdığım tüm önemli makaleleri saklıyor.

Hanna Lauter: Zor bir karar. Muhtemelen tüm fotoğrafları ve kişileri içeren telefonum.

Katharina Martin: Pasaportum Brezilya'ya geri dönüp orada sosyal eşitsizliği araştırmak.

Charlotte Firzlaff: Cep telefonum ailem ve arkadaşlarımla iletişim halinde. Almanya'nın her yerine ve tüm dünyaya dağılmış durumdalar.

Stefanie Baumann: Günlüğüm! O olmasaydı, günlük hayatım kesinlikle düzensiz olurdu. Tüm adresler, telefon numaraları, olumlu düşünceler ve randevular vardır.

Ina Rüdiger: “Eşek” - doğumundan beri müzik kutusu ve oğlumun en iyi arkadaşı olan tatlı sevimli bir oyuncak. İkisi hakkında konuşacak çok şey var.

Birisinin sizi gece yarısı salladığını ve bir görevi çözmenizi istediğini düşünün. Her koşulda ne alabilirsin?

Yalda Hannah Franzen: Almanya'nın federal devletleri ve başkentleri. Ve yapabileceğim her şey rahatlık ve akıllıca tavsiye vermek.

Hanna Lauter: Her zaman birlikte yaşam hakkında felsefe yapabilirim.

Katharina Martin: Medya incelemesi oluşturun. Son işimde gece yarısı kalktım.

Charlotte Firzlaff: Binom formülleri ve pq formülü. Bay M. sayesinde, bu formülleri çalışmalarım sırasında tekrar kullandım.

Stefanie Baumann: Küçük çarpım tablosu, ilkokulda ezbere öğrenmek zorunda kaldım.

Ina Rüdiger: Gözlerin kapalıyken kayıp bir emzik bulmak.

Marie Kondo gelir ve sizinle temizler. Kitaplığınızdan yalnızca bir kitap tutabilseydiniz, bu ne olurdu?

Yalda Hannah Franzen: Hal Elrod'dan "Mucize Sabah". Kitap, güne olumlu ve güçlü bir şekilde başlamak için sabah ritüelleri hakkında.

Hanna Lauter: Paulo Coelho tarafından yazılan “Simyacı”. Hayatın harikalarını basit bir şekilde açıklayan harika bir hikaye.

Katharina Martin: Juli Zeh tarafından “Unterleuten”. Kendime ve başkalarına her zaman anlayış geliştirmek için birbirimizin bakış açısını bilmenin önemli olduğunu hatırlatmak. Kentlilerin kırsal bölge sakinlerine veya öğretmenlere ve politikacılara karşı ebeveynleri.

Charlotte Firzlaff: Yeonmi Park'ın “Özgürlük için Cesaret”. Okuduktan yıllar sonra bile bırakmayacağım Kuzey Kore'den uçuşu hakkında inanılmaz derecede hareketli bir kitap.

Stefanie Baumann: Laetitia Colombani'nin “örgüsü”. Farklı, zorlu yaşamları olan üç güçlü kadının hikayesi. Onları bir örgü ipliği gibi bağlayan özgürlük özlemlerini paylaşıyorlar.

Ina Rüdiger: Walter Moers'ın "Rüya Kitapları Şehri". Bu çok sıcak, komik ve akıllıca yazılmış. Yazma, yaratıcı olma ve dünyanın maceraları konusundaki merakla ilgilidir. Ve elbette, Buchhaim için ayrılan ve sadece şehrin gizli yer altı mezarlarındaki edebi hazineleri keşfetmeyen genç bir Lindwurm.

Okul günlerinde yaşadığınız en tatsız ya da utanç verici deneyim neydi?

Yalda Hannah Franzen: Dürüst olmak gerekirse, her zaman utanç vericiydi. İlkokulda çok rüya gördüm ve çok fazla fark etmedim.

Hanna Lauter: Sınıf gezisinde herkes bir manzara hakkında bir konferans vermek zorunda kaldı. Unuttum ve binanın önünde bir şey düşünmek zorunda kaldım. Çok korkmuştum - ama kimse fark etmedi.

Katharina Martin: Okul tiyatro grubundaydım ve sahnede öğretmenim tarafından omuzlarıma bağlı değerli bir eşarp vardı. Sahne ile işimiz bittiğinde, kargaşadaki perdenin arkasına yırtıldı ve benim için sonsuz hoş değildi.

Charlotte Firzlaff: Sınıf tartışması için öğretmenime gittiğimde, öğretmenim kursunda olmadığım konusunda ikna olmuştu. Bu noktada bir buçuk yıldır öğretmenim olmuştu.

Stefanie Baumann: İlkokulda çok parfümlü bir aşk mektubu gönderdim. Mektuba hiçbir cevap alamadım - parfüm büyükannemden.

Ina Rüdiger: Büyük grubumuzun şarkıcısı olarak bir şarkı sahnesindeydim. Kutularda farklı bir şey belirlendi ve sesimi duyamadım. Sonra oldukça kötü şarkı söyledim. Ses kayıtlarını daha sonra duyduğumda hangi okula geçebileceğimi merak ettim.

yayınlandı 12.06.2020